- chłopiec
- chłopiec {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIb, C. chłopiecpcu, W. chłopiecpcze; lm M. chłopiecpcy {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dziecko płci męskiej; także: czyjś syn; również: młody człowiek niebędący jeszcze mężczyzną': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odzież dla chłopców. Chłopcy bawią się w chowanego na podwórku. Czyjś chłopiec dobrze się uczy. To już nie chłopiec, tylko mężczyzna. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. często w lm {{/stl_8}}{{stl_7}}'młody mężczyzna (rzadkie); zwłaszcza: należący do jakiejś grupy, zespołu, organizacji itp.; także: ten, kto jest czyimś rówieśnikiem, kolegą, podwładnym (częste przy zwracaniu się do grupy takich osób) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chłopcy z maturalnej klasy. Chłopcy z „Solidarności”. Chłopcy! Zostawcie robotę. Idziemy na obiad. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ten, z kim dziewczyna umawia się na randki, kto jest jej partnerem w uczuciach; chłopak': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wybierać się z chłopcem do kina. Dostawała od swojego chłopca piękne listy z wojska. To jest mój chłopiec. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.